Huaraz (1)

Enige tijd sinds de laatste update. Deels vanwege een chronisch tijdgebrek daarvoor, maar voornamelijk omdat de vorige blogsite er tijdenlang compleet uit lag. Vandaar dus de switch hier naartoe.

De vorige keer zat ik dus nog in Lima, inmiddels al enige tijd in Huaraz, een stad een stuk noordelijker en vooral veel hoger dan Lima omdat we nu praktisch in de Andes zitten, vlakbij de Cordillera Blanca waar ons veldwerk plaatsvindt. We zitten hier in Huaraz al op zo'n 3000 meter hoogte, plus een beetje omdat ik in het hotel op de vierde verdieping zit. In het veldwerkgebied gaat het alleen maar hoger, richting de 5000 meter. Dat merk je soms qua ademhaling wel, zeker al klimmend in de volle zon. Dat veldwerk is dus soms wel pittig, maar gelukkig zijn het geen verschrikkelijk lange dagen en blijft het wel gezellig. Vrije dagen zijn er helaas niet echt bij, de keren dat er niet het veld in gegaan wordt is de dag grotendeels gevuld met uitwerken. Uitslapen is dus helaas een no-go, maar over twee weken is het afgelopen met de studieactiviteiten en kan ik lui gaan doen.

Het gebied is niet bepaald de Hoge Veluwe, dus veel plekken blijven een uitdaging om te komen. Veel wegen zijn smalle zandwegen vol gaten waar eigenlijk geen enkel voertuig behalve de benenwagen op z'n plaats is. Wij knallen daar dus dagelijks met 'n middelmaat touringcar omhoog. We zijn daar uiteraard niet de enige weggebruikers, dus geregeld is er even oponthoud door tegemoetkomende taxi's, busjes, koeien, honden of ezels. Ironisch genoeg is het die laatste groep die nog het best uitwijkt voor onze aanstormende bus. De honden lijken hard blaffend eerst nog te denken "Die kan ik best hebben", om zich last-minute toch te bedenken. Maar de Peruanen zelf zijn het ergst, die weigeren regelmatig een stap te verzetten om ons langs te laten. Het veldwerk zelf laat ik maar achterwege, dat is voor 99% van de wereldbevolking toch niet bijster interessant. De foto's van het gebied (die ik nog moet uitzoeken) spreken voor zich.

Afgelopen weekend wel twee dagen flinke wandelingen gemaakt, respectievelijk door de Quebrada Shallap en naar Laguna Chorup. Tijdens die laatste werd moeizaam gepoogd het Peruaanse radioverslag Nederland - Mexico te volgen, wat een paar spannende momenten opleverde en uiteindelijk een klein feestje bij het meer op 4500 meter hoogte, niveau Matterhorn.

Huaraz zelf zijn we elke avond verder aan het ontdekken. Koken kunnen (en willen) we hier niet, dus uit eten is de enige optie. Daar zitten wij uiteraard niet mee, en er is keuze genoeg. Variërend van een menu halve kip bij de vele Pollerina's voor omgerekend vier euro tot de wat 'chiquere' tentjes waar je heerlijke biefstuk met pepersaus kunt krijgen, waar je dan wel een astronomische acht euro voor moet neertellen.

En nog bijna vergeten, telefoon nu al kwijt geraakt en inmiddels in het bezit van een gelukkige vinder. Tijdens de eerste veldwerk dag was dat kreng opeens nergens te bekennen. Een eerste belpoging resulteerde nog niet tot het vinden ervan, en vanaf de tweede was de simkaart 'opeens' onbereikbaar. Dat wordt dus binnenkort iets simpels hier scoren voor 'n paar euro en ergens in september de duizenden gemiste groepswhatsapp-berichten incasseren. Ik sluit hier maar af, anders wordt het al helemaal een veel te lang lulverhabij